De dag dat ik met Litterati begon zal ik niet vergeten. Dat was 21 februari 2019. Op 20 februari sloot ik voor het eerst aan bij een overleg van De Laar Schoon, een werkgroep gericht op minder zwerfafval in mijn wijk, waar ik nog steeds lid van ben. Die avond waren Peggy en Joyce van GoClean ook uitgenodigd. Zij hebben mij enorm geënthousiasmeerd voor het gebruik van Litterati. Ik had in 2014 al eens een World Cleanup Day georganiseerd, daar kwamen alleen mijn buren op af. En ik raapte wel eens rondje afval op. Maar het gebruik van Litterati opende mijn ogen. Dat had tenminste zin en een doel!

Ik raap het afval op omdat ik vind dat als jij je stoort aan afval in je leefomgeving dat je er ook zelf wat aan kan doen. Daarbij vind ik het wel fijn om op die manier buiten te zijn en ook nog wat nuttigs te doen. Mijn man en twee dochters vinden mijn hobby prima, soms lopen we samen, maar ik ben degene die het afval opraapt.

In 2019 was ik ontzettend fanatiek. Ik had in 6 maanden 20.000 stuks op de teller. Nu raap ik ongeveer 20.000 stuks per jaar op. Tegenwoordig loop ik iets minder vaak en fotografeer ik alleen de herkenbare items nog. De stukjes plastic ruim ik nog wel op maar leg ik niet meer vast. Ik loop nu 2 tot 3 keer maand. En dan ben ik 2 tot 3 uur buiten. Want het werkt verslavend! Ook als ik met mijn hond loop raap ik altijd wel een paar stuks afval op, hij staat intussen heel vaak onbedoeld op de foto ;). En op vakantie of tijdens dagjes uit kan ik het niet laten prullenbakken te spotten waar ik zwerfafval in kwijt kan.

Ik ben groepsleidster op een dagbesteding voor mensen met een verstandelijke beperking en afstand tot de arbeidsmarkt. Toevallig ligt die dagbesteding ook in mijn wijk. Wij wisselen één keer in de week de zakken van zeven openbare afvalbakken en rapen ook het vuil op. Mijn cliënten weten inmiddels dat ze niets in de zak moeten gooien voor ik er een foto van gemaakt heb 😉

Nog niet zo lang geleden sprak een meneer mij aan, hij vond het zo goed wat ik deed en was diep onder de indruk. Dit soort gesprekjes heb ik vaak. Ook de duimpjes en ‘dankjewels!’ kom ik regelmatig tegen. Deze specifieke meneer kwam ik tijdens dezelfde wandeling weer tegen, hij was naar huis gefietst om zelf gefotografeerde kaarten van vogels op te halen en mij cadeau te doen. Daar word je wel warm van.

Ik hoor maar heel enkel ‘heb je een taakstraf ofzo’ en wat vaker ‘dat helpt toch niet mevrouw!’. Meeste mensen laten mij gewoon mijn ding doen. Soms vragen mensen waar ze zo’n grijper kunnen krijgen om mee te helpen.

Door de facebookpagina van De Laar Schoon waarvan ik beheerder ben en de daarbij behorende pagina waarop mensen zelf ook wat kunnen plaatsen ontdek ik wel steeds meer mensen in de wijk die fanatiek zijn in het afvalrapen. Dat is echt heel leuk om te ervaren!

Het liefst raap ik alleen, simpelweg omdat ik vaak ineens bedenk dat ik naar buiten ga. Het vooruit plannen werkt voor mij niet zo goed.

Het gebruik van Litterati motiveert mij enorm. Zeker toen ik zag dat Antaflu zijn wikkels van papier ging maken mede door de enorme aantallen die vastgelegd waren. Het statiegeld op flesjes en blikjes was er waarschijnlijk toch wel van gekomen, met dank aan de mensen die zich daar zo enorm hard voor maken, maar ergens zal mijn data daarbij toch ook van pas gekomen zijn. 

Het Zwerfafvalkompas is een welkome aanvulling op de app. Hierin kan je eenvoudig taggen en je data terugkijken. Het Zwerfafvalkompas wordt steeds gebruiksvriendelijker en kan ik iedereen aanraden. Ik vind het heel grappig om te zien hoe de top 10 eruit ziet en hoeveel mondkapjes of red bull blikjes ik al uit mijn wijk gevist heb.

Ik zou graag willen dat mijn gemeente Arnhem, gebruik zou maken van de data en zich zou aansluiten bij het Zwerfafvalkompas. Het is een mooie kans die ze nu laten liggen. Ik heb wel contact met mensen van de gemeente, maar het lukt mij niet hen te enthousiasmeren. Daarbij ken ik binnen mijn netwerk en wijk maar één persoon die ook zwerfafval opraapt met de telefoon in zijn hand.

Ik ben blij met mijn datagrijper van GoClean zo is het foto’s maken wel heel eenvoudig. Sinds die tijd krijg ik alleen niet zoveel vragen meer waarom ik toch overal foto’s van maak, want het valt gewoon niet meer zo op. 

Ik hoop nog lang gemotiveerd te blijven! En anderen te enthousiasmeren en motiveren.

Mijn vraag aan de volgende geïnterviewde is dan ook: Hoe motiveer jij mensen om gebruik te maken van Litterati tijdens het afvalrapen?