Ik ben Ton Visser, 53 jaar en afkomstig uit Bolsward. Ik ben met Litterati begonnen omdat ik dit toevallig tegen kwam op Twitter. Ik begon me steeds meer te storen aan zwerfafval en dan kun je twee dingen doen. Het laten liggen of besluiten om het op te ruimen. En door het op te ruimen heb je dus niets meer om je over te ergeren.
Ik ga gemiddeld twee tot drie keer per week een uurtje tot maximaal twee uur op pad in mijn woonplaats. Maar als ik op vakantie ben probeer ik ook altijd mijn digitale stempel achter te laten. Ik pak alles op maar registreer bij bijvoorbeeld een kapot gemaaid item maar 1x een stuk afval ipv 10 x een stukje afval. De peuk staat bij mij op nr 1 als meest gevonden item. En ik kan eigenlijk ook niet meer normaal over straat lopen zonder een peuk te zien liggen. In het begin nam ik peuken wel mee maar registreerde ze nog niet. Totdat ik het Peukenmeisje tegenkwam in de media en ik er achter kwam hoe groot de impact is van zo’n klein dingetje. Hierdoor richt ik eigenlijk mijn zoektochten op de plaatsen waar je veel peuken tegenkomt. Bushaltes, parkeerplaatsen, hangplekken, winkelstraten en lunchplaatsen op bedrijventerreinen. Mijn doel is om maandelijks zo’n 5.000 peuken te rapen. Ik doe dit om ten eerste een stukje bewustwording. Daarnaast zorg ik dat ik het bij mijlpalen (25.000e peuk) voor elkaar krijg, dat de pers er aandacht aan schenkt. En dat zorgt ervoor dat mensen me aan spreken me en in 99,9 % van de gevallen is dat positief. Helaas zorgt die 0,1% soms voor een rotgevoel maar ik probeer dan om zoveel mogelijk niet uit emotie terug te reageren. Aanspreken op peukengooiers ga ik niet meer doen want de bagger die je dan over je heen krijgt maakt dat je soms je grijper als zwerfafval wilt weggooien. Maar het blijft vooral erg leuk. Er wordt me soms spontaan koffie aangeboden en onlangs kreeg ik van een horeca ondernemer mijn lunch gratis aangeboden voor mijn goede werk.
Ik raap vaak alleen, maar laatst heb ik voor de grap op mijn FB-pagina een foto geplaatst met mijn maandopbrengst aan peuken. Degene die er het dichtste bijzat won een uurtje gratis rapen met mij. En dat deed de winnares graag. Op die manier probeer ik meer mensen aan het rapen te krijgen. En dat lukt want er zijn een aantal stadsgenoten die door mij nu tijdens hun wandelingen een tas mee nemen voor het zwerfafval.
Mijn informatie deel ik met de gemeente. Ik heb goed contact met de desbetreffende ambtenaar die graag meedenkt. Hoe lastig ook het probleem is met zwerfafval en dan met name de peuk, toch zijn er bij een aantal bushaltes peukentegels geplaatst en komt er binnenkort bij een bushalte waar ik veel afval vind weer een prullenbak.
Ik gebruik Litterati nu zo’n drie jaar en ondanks dat het veel werk is vind ik het belangrijk om het afval te taggen zodat je een goed beeld krijgt van welk zwerfafval waar ligt. Wat nog mooi zou zijn is de functie “select all” in de app. Ik heb soms dagen dat ik bijna duizend peuken heb en dan is zo’n functie net iets sneller werken.
Het zwerfafvalkompas gebruik ik nog niet, omdat ik een 32 urige werkweek heb en daarnaast ook nog eens veel sport houd ik weinig tijd over. Maar ik ben wel van plan om me er de komende maanden eens in te verdiepen. Het zal absoluut een meerwaarde hebben. Daarom heb ik me wel aangemeld voor de peukenmonitor. Het kost wel even wat tijd maar omdat dit een korte periode is kan ik het wel inplannen. Ook nu omdat er een goed onderzoek naar gedaan wordt waardoor we een goed signaal naar buiten kunnen brengen, ook naar de politiek. Want samen kunnen we op die manier een vuist maken, ook al kost dit veel tijd.